Otizme Dair Merak Ettiklerimiz

Otizm nedir, hangi yaş gruplarında görülür?

Otizm Spektrum Bozukluğu (OSB) ya da eski bilinen adıyla Yaygın Gelişimsel Bozukluk (YGB), çocukluk çağı nörogelişimsel bozukluklarından biridir. Beyin gelişimindeki farklılıktan kaynaklanan ve çocukluk döneminde ortaya çıkan bir hastalıktır. Belirtileri genellikle erken çocukluk döneminde başlar. Başlangıcı iki şekilde olabilir:

 Birinci tipte, çocuğun gelişimi en başından beri aksayarak ilerler. Birçok gelişim basamağı (dil, motor, sosyal iletişim alanı gibi) normalden geç kazanılır veya hiç kazanılamaz.

İkinci tipte ise öncelikle normal gelişim gösteren çocuklar bir süre sonra gelişim basamaklarında gerileme veya duraksama gösterirler.

Otizmin nedenleri nelerdir?

Otizmde temel sebebin genelde genetik faktörler olduğu düşünülmektedir. Ancak bu alanda çalışmalar hâlen sürmektedir. Beyin yapısı ve işlevlerini inceleyen çalışmalarda beynin belli bölgelerinde işlev farklılığından söz edilmektedir. Beynin bazı bölgelerinde küçülme, bazı bölgelerindeki sinir hücrelerinde kayıp ve beyin ağırlığının belli bir yaşta normalden fazla olması en önemli bulgulardır.

Otizm genetik bir hastalık mıdır?

Otizmin sebeplerini araştıran çalışmalarda birçok genetik çalışma da bulunmaktadır. Temel sebebin genetik faktörler olduğuna dair kanaat yaygındır. Ancak tek bir gen veya etkenden söz etmek mümkün değildir.

Otizmin belirtileri nelerdir?

1. Bunlardan ilki toplumsal iletişim ve etkileşimde olan problemlerdir:

• Konuşma ve dil gelişiminde görülen aksaklıklar: gecikmiş konuşma, yetersiz kelime dağarcığı, ses tonunda tuhaflıklar.
• Dilin kullanımında görülen problemler: zamirleri yanlış kullanma (“ben” yerine “o” gibi), sürekli aynı kelimeleri veya duyduğu anons benzeri içerikleri tekrarlama, karşısındaki kişinin sözlerini papağan gibi tekrarlama.
• İnsanlarla ve yaşıtlarıyla iletişim kurmaya isteksiz olma. Sürekli yalnız vakit geçirme isteği.
• Sosyal ortamlara uygun davranamama

2. İkincisi ise tekrarlayıcı davranışlar, ilgiler ya da etkinliklerdir:

• Tekrarlayıcı motor hareketler: kendi etrafında dönme, sallanma, parmak ucunda yürüme, ellerini sallama, kanat çırpma gibi.
• Tekrarlayan konuşma kalıpları: ekolali, perseverasyon.
• Günlük rutinlere bağlı olma, sürekli aynı şeyleri yapmayeme isteği ve düzenlerinin değişmesinden rahatsız olma.  
• Konu veya yoğunluk açısından anormal ilgi alanları. 
• Duyusal olarak aşırı ya da az duyarlılık: Ses, koku, dokunmaya hassasiyet, acıya/sıcağa aşırı duyarsızlık, belirli ses veya dokunuşlara karşı beklenmeyen tepki, nesneleri aşırı koklama veya onlara aşırı dokunma, ışık veya hareketle görsel olarak çok meşgul olma.

Bu kişilerin duyusal hassasiyetlerini bilmek önemlidir. Çünkü bu hassasiyetler öfke nöbetleri ile sonuçlanabilir

KAYNAK:PSİKOHAYAT DERGİSİ

SAYI:17